Laatste verhaal vanuit Aruba

Hallo allemaal,

Nou dit is dan het laatste verhaaltje vanuit Aruba. De laatste week op Aruba. Als ik in Nederland ben, schrijf ik nog één verhaaltje over de reis en hoe mijn thuiskomst was…

Ik was gebleven bij vorige week woensdag. Woensdag was onze laatste dag op de afdelingen. We hebben die dag veel foto’s gemaakt van collega’s en van de afdelingen. Ook hebben we afscheid genomen van de afdelingen. Verder hebben we die dag nog alles goed geregeld bij de repro voor de kopieën van onze scripties.
Donderdag hadden we de laatste hoofdenvergadering. We besproken nog een keer de situaties op de afdelingen en hoe de hoofden ons verblijf in het ziekenhuis ervaarden. Ook wij hebben ons zegje gedaan en kregen nog een cadeautje van alle afdelingen. Twee mooie pennen en een Aruba klokje. En toen was het...vakantie!!!
We hebben ’s middags lekker geluncht bij de plaza en nog wat foto’s gemaakt.
’s Avonds hebben we een logeerpartij gehad. Linda en ik gingen met onze matrassen naar de buren, om daar gezellig een enge film te kijken. Was een heel gezellig avondje en we hebben dan ook flink gelachen.
Vrijdag zijn we wat gaan rondrijden en hebben we nog wat cadeautjes geshopt voor thuis. Ook zijn we naar het vliegveld gereden om onze vlucht voor vrijdag te bevestigen!! Jippie!!!
Eigenlijk zouden we die avond met de Tattooboot meegaan. Een boot waar je een diner krijgt gewoon lekker kunt genieten. Helaas heeft het die dag veel geregend...zo ook ’s avonds. Toen zijn we maar, voor de laatste keer, naar de Salsa avond gegaan,
Zaterdag...regen! Pfff..leuk zo’n vakantie. We wilden ’s middags naar de Aloë Vera Factory gaan...maar die bleek om 2 uur dicht te zijn. Hm, het was 5 over 2. Dus maar weer een eindje gaan rijden. Uiteindelijk zijn we naar de Ayo Rock Formations gegaan, waar Linda en ik nog niet waren geweest.
’s Avonds zijn we gaan eten bij de Buccaneer. Dit is een restaurant dat helemaal is aangekleed als de binnenkant van een schip. Naast de tafeltje waren grote aquaria en aan de andere kant van de zaal zwommen zelfs haaien en schildpadden.
Na het eten kwam er een bandje bij Perle d’Or. Zoals alles in Aruba lieten ook zij lang op zich wachten, dus werd de tijd doorgekomen met een potje kaarten.
Zondag hebben de andere drie meiden een grote wandeling gemaakt en zijn ze ’s middags naar de markt geweest. Ik had niet zoveel zin, dus heb me met mijn boek vermaakt. s’avonds hebben Sandra, Linda en ik een poging gedaan om te gaan midget golven. Helaas is deze avond letterlijk in het water gelopen.
Maandag ochtend hadden we om 9 uur een afspraak met onze opdrachtgevers van het ziekenhuis. We hebben geëvalueerd en kregen voor de stage een GOED, voor de scriptie een ZEER GOED en voor de presentatie een GOED. Oké, we dachten dat het positief zou zijn…maar dat het zo goed zou zijn. Nu moesten we alleen nog het punt van school afwachten (voor de scriptie, want de presentatie moet nog beoordeeld worden aan de hand van de video die wij mee naar Nederland nemen).
Na dit goede nieuws hebben we ons geld opgehaald en vervolgens lekker te gaan lunchen en te gaan shoppen!! We kunnen natuurlijk niet met lege handen aankomen thuis. ’s Avonds zagen we dat we een mailtje hadden van Ine, onze begeleidster van school. Daarin stond dat we gewoon een GOED hadden voor onze scriptie. Het punt van school telt, dus waren we hier super blij mee.
Dinsdag zijn Janneke, Sandra en ik nog een keer gaan paardrijden. Dit was echt weer super leuk. Ik heb gereden op Jipsy, de mooiste van het stel. Ik ben drie keer in galop gegaan, maar de laatste keer ging echt super hard. Jee...dat is echt vet!!
Moe maar voldaan ging ik ’s avonds op tijd naar mijn bedje.
Woensdagochtend hebben we in het ziekenhuis de dvd opgehaald van onze presentatie. Nu was het echt de laatste keer dat we in het ziekenhuis kwamen. Daarna zijn we naar de Aloë Vera Factory gereden. Er was een klein museum over hoe de aloë ontdekt was, hoe het gemaakt wordt en hoe het gebruikt wordt.
Daarna wisten we eigenlijk niet zo goed wat we moesten gaan doen. We besloten om naar het munten museum te rijden. Onderweg ging er een rood lampje ‘brake’ in de auto branden en de auto begon ontzettend te stinken. Wij dus maar snel naar de garage gereden met onze alarmlichten aan. Eenmaal daar gekomen bleek het peil van de remvloeistof te laag te zijn. Toen ik vroeg aan die man of het kon zijn dat het lekte, zei hij: ‘iedere auto op Aruba lekt’. Oke dan...daar moesten we het dan maar weer mee doen. Hierna hadden we geen zin meer om nog naar de stad te tijden, dus zijn we maar bij Perle d’Or in de zon gaan liggen.
’s Avonds zijn we met de Tattoo boot meegegaan. Direct nadat we aan boord waren, kregen we...eten. Tja. Het was een gezellige avond geweest. Er werd gedanst en wij hebben zelfs nog even de microfoon vastgehad. Voor ons wilde de dj wel even een Nederlands nummer draaien, zodat we mee konden zingen. Het werd ‘Een beetje verliefd’. Tja, daar kennen wij de tekst niet van...haha.

En nu is het al weer donderdag. Morgen ga ik lekker naar huis. Heerlijk. Ik heb er echt heel veel zin in. Ben vandaag een beetje bezig geweest om alle rommel weg te gooien en vast te kijken wat in welke koffer moet.

Nou dit was hem dan...het laatste verhaaltje schreven op Aruba. Een raar gevoel, omdat alles zo snel normaal geworden is. Dit is toch een beetje mijn thuis geweest de afgelopen 20 weken en al wil ik super graag naar huis, het is toch raar om weg te gaan.

Heel veel liefs van Anniek