Rob en Anniek

Bon Dia Turhende!!

Nou hier is ie dan! Het nieuwe verhaaltje. Maar deze keer niet alleen van mij, maar ook van mijn lieve schatje, die eindelijk bij me is.
Even kijken...waar zal ik beginnen. Ik was gebleven bij dat ik mama en Jac naar het vliegveld had gebracht en dat ik ‘s middags heel mijn kamer had gepoetst en verbouwd.
Om kwart voor 8 zijn Janneke, Linda en ik naar het vliegveld gereden. Robert-Jan, de vriend van Janneke, kwam namelijk met hetzelfde vliegtuig als Rob. En Linda ging mee voor de foto’s te maken...haha.
Om 20.33 uur stond er op het scherm dat het vliegtuig van KLM was geland. Ik wist niet dat wachten zo lang kon duren zeg. Maar rond 21.05 uur kon ik Rob eindelijk helemaal dood knuffelen. Eindelijk! Jee wat was ik blij! En Janneke ook!
Nou een paar stevige omhelzingen zijn we naar Perle d’Or gereden en heb ik Rob mijn kamer en ook de zijne voor de komende 18 dagen, laten zien. Nadat Rob even had gedoucht, zijn we naar beneden gegaan en hebben lekker een paar balashi’s gedronken bij de Salsa Avond. Moe maar gelukkig gingen we slapen.
Zaterdag ochtend werden we wakker...regen. Lekker hoor Aruba. Omdat Rob toch nog wat dingetjes nodig had, en we nog cadeautjes moesten kopen voor de Sinterklaas surprise, zijn we naar Oranje Stad gereden. Daar moesten we al meteen weer schuilen voor een enorme regen bui. Maar dat mocht de pret niet drukken en Rob en ik hebben lekker geshopt. ’s Middags hebben we lekker geluncht bij de Paddock.
Het was ’s avonds weer de maandelijkse Full Moon Party, maar vanwege de vele regen durfden we eigenlijk niet zo goed van huis af met al die diepe regen plassen. Uiteindelijk hebben we maar in de bar van Perle d’Or wat gedronken en een potje gekaart.
Zondag was het beter weer. Rob en ik besloten om lekker naar het strand te gaan. We zijn naar Eagle Beach gegaan. Lekker dichtbij, want dan konden we snel naar huis mocht het weer gaan regenen. Maar gelukkig bleef het droog. Het waaide wel erg hard, en daardoor waren er erg hoge golven. Zo hoog heb ik ze hier nog niet gezien. Was wel erg leuk. ’s Middags hebben we met zijn zessen een potje Risk gespeeld. We speelde met 3 stelletjes. Rob en ik, Robert-Jan en Janneke en Sandra en Linda. En natuurlijk hebben Rob en ik gewonnen. Maar dat lag natuurlijk aan de opdrachten en het feit dat Linda en Sandra een land minder hadden, of niet dames!haha
Na deze veldslag zijn we lekker met zijn allen gaan eten bij Iguana Joes. Rob en ik hebben lekker spareribs gegeten...hoe kan het ook ander.
Maandag moest ik helaas gaan werken. We hebben die dag weer erg hard aan ons project gewerkt, want we hadden een deel ingeleverd, maar dat was nog niet zoals het moest. Dus dat betekende...een hoop veranderen. Ook dinsdag moest ik werken. Op de afdeling waren wel 5 zieken, dus ik had maar aangeboden of ik wat kon helpen. Ik heb een paar patiënten verzorgd en ik hoop dat de verpleegkundigen nu mij ook wat gaan helpen. Maar dat moet ik nog maar even afwachten.
Dinsdag avond hebben we lekker met zijn zessen gegourmet bij Perle d’Or. We waren blijkbaar de eerste groep die dat deden, dus werden er foto’s van ons gemaakt voor op de site. Ik moet zeggen dat het echt super goed verzorgd was. We kwamen niets te kort. Het was ook erg gezellig. Na de gourmet hebben we surprise gedaan. Ieder had twee cadeautjes gekocht. We hebben er een spel van gemaakt, waarbij we met een dobbelsteen moesten gooien. We hebben hierbij erg gelachen en het was echt een leuke avond. Ook hadden we gedichten gemaakt voor elkaar, en alle blunders en leuke dingen op Aruba kwamen weer boven.
Om 12 uur moest er gezongen worden, want Janneke was 23 jaar geworden!
Woensdag was Janneke dus jarig en gingen we ‘s ochtends naar haar kamer met een taart en kaarsjes, om voor haar te zingen en de cadeautjes gegeven. Naast het cadeautje hadden we ook een tegoed bon gegeven, voor een verassing voor later op de dag. Er stond op dat ze om 4 uur klaar moest staan.
Rond 1 uur zijn we gezellig met zijn allen gaan bowlen. En jullie raden al wie de winnaar was...
Om 4 uur was het dan zover, en hebben we Janneke geblindoekt in de auto gezet. Toen we de auto gingen parkeren wist ze al waar we waren, dus die blindoek had geen zin meer. Maar we moesten nog een stuk lopen, dus moest dat hand in hand, met de ogen dicht. Eenmaal aangekomen bij de verassing kreeg Janneke een kaartje in haar handen en mocht ze kijken. We gingen mee met de Mi Dushi. Dit is een boot waar je lekkere coacktail op kunt drinken en lekker naar de zonsondergang kunt kijken. Janneke vond het hartstikke leuk, en wij ook. We hebben ook erg gelachen om een Amerikaan, die wel verdacht veel leek op Youp van ’t Hek. Haha. Kijk zelf maar op de foto. Na de trip op de boot hebben we lekker pizza gegeten bij een restaurantje, Casa Tua genaamd.
Donderdag moest er helaas weer gewerkt worden, want het was onze projectdag. Omdat we nog zoveel moesten veranderen hebben we weer super hard gewerkt om het allemaal klaar te krijgen. En dat is ons bijna gelukt. We moeten nu nog maar een paar dingen en we hopen dat het nu wel goed is. Het project heeft nu een veel logischere opbouw gekregen en zinnen zijn beter geformuleerd.
Rob heeft die dag lekker gesnorkeld met Robert-Jan en vond het super gaaf.
Na wat boodschappen gedaan te hebben, gingen we vlug even eten. Want daarna wilden de anderen een revanche in Risk. Helaas is het ze ook deze keer niet gelukt om te winnen van ons.
De laatste dag van de week, is het nooit leuk om te gaan werken. Ik wilde dan ook liever thuisblijven, maar helaas. Ik heb weer een poging gedaan om een patiëntenbespreking te houden, maar helaas is dit niet gelukt. Na drie pogingen om het nieuwe verpleegplan in te voeren, is het dan eindelijk gelukt. Ze meeste verpleegkundigen en leerlingen waren erg enthousiast over het feit dat het nu veel overzichtelijker was. Nou hopen dat ze er ook goed mee gaan werken.
En toen was het weekend! Eindelijk. Na ’s middags even wat geluierd te hebben zijn Rob en ik wat gaan eten bij de Plaza in Oranjestad. Erg leuk weer zo lekker met zijn tweeën. Daarna zijn we even ouderwets naar het casino gegaan en hebben we weer ouderwets niets gewonnen. Haha. Maar we hebben het leuk gehad, en dat is het belangrijkste. Bij Perle d’Or hebben we nog lekker een cocktail gedronken.
Nu is het al weer zaterdag. Wat gaat de tijd toch snel. Rob is nu met de anderen gaan mountainbiken, want ik durfde niet mee. Ik weet het, ik ben een schijterd. Maar goed, ik heb nu mooi de kamer weer gepoetst en de was gedaan. En nu had ik natuurlijk tijd voor dit leuke verhaal.
Nou hier wilde ik het maar weer eens bij laten. Volgende week krijgen jullie weer meer. Nog 6 weekjes en dan ben ik weer thuis en kunnen jullie alle verhalen live van me horen!

Tot snel en masha danki voor alle leuke reacties op de site. Kus Anniek en Rob